Sannleikurinn má ekki koma í ljós.

Íslenskir ráðherrar vita að þeir hafa engin völd í Breskum réttarsölum. Þeir vita einnig að þeir verða krafðir réttra svara og komast ekki undan. Beiting hryðjuverkalaga var hárrétt hjá Brown. Icesave var ekkert annað en rán, með fulltingi Íslenskra yfirvalda. Í besta falli geta Ráðherrar afsakað sig með því að þeir höfðu ekki vit á því sem þeir áttu að stjórna. En það vilja þeir losna við vegna þess að þeir vona að þjóðin verði búin að gleyma þessu við næstu kosningar. Eða að þeir geti dreift einhverju dópi í fólkið sem sefar sárasta sársaukann og niðurlæginguna.

Vítaverð hagsmunagæsla

Fyrst Björn B. síðan Einar K og ECONOMIST

Fyrir 2 dögum kom háttvirtur Dómsmálaráðherra með sprengjustaðhæfingu, þar sem hann gat haft eftir Economist að Íslenska kvótakerfið gæti bjargað Evrópu og jafnvel öllum heiminum. Hann lagði til vefslóð og las ég greinina. Við þetta vaknaði Sjávarútvegsráðherra og hefur nú lesið sömu greinina og leggur fram staðreyndir með stóru letri.

Ég las greinina líka, greinin hælir Íslenskri fiskveiðistjórn. Greinin hælir einnig þeim möguleika sem felst í að geta fært heimildir á milli skipa og útgerða. Þessu stjórntæki hefur engin Íslendingur svo mig minnir hallmælt.

Economist tekur enga afstöðu til beins eignarhalds á fiskveiðiheimildunum. Og ef blaða eða fræðimaður blaðsins hefur ekki upplýsingar um veðsetningu heimildanna, þá mun ég upplýsa hann um raunveruleikann.

En Einar getur ábyggilega sannfært sjálfan sig um að besta fiskveiðikerfi í heimi sé jafnframt skuldugast í heimi. Ekki skuldugt af fjárfestingarlánum í greininni, heldur af yfirveðsetningum á auðlind sem greinin fékk til afnota veðbanda og skuldlausa. Að Evrópuþjóðir velji að styrkja sinn sjávarútveg er pólitísk ákvörðun sem þeir hafa valið. Þeir þurfa þess ekkert.

Aldur fiskiskipa í Íslenska fiskveiðflotanum hefur aldrei verið hærri og meðaladur er nánast tvöfaldur á við þann Evrópska. En skuldir sjávarútvegs aldrei verið hærri.

G.Þ. Grafist á Þingvöllum

Einu sinni var gefið út blað á Íslandi sem hét Spegillinn, sem var sko ekki Baugsmiðill. Ritstjórinn hét Páll Skúlason. Þá var ung og fátæk Íslensk þjóð að sækja sér fullvedi og sjálfstæði. Ritstjórinn lagði þá til að framámenn þjóðarinnar fengju samhliða Fálkaorðu viðhengi við nafn sitt í þjóðskrá. G.Þ. Þetta þýddi "Grafist á Þingvöllum" sem virðingarvott.

Nú er sama þjóðin í öðrum sporum. Þannig að nú væri við hæfi að deila út viðhengjum við nöfn skaðvalda þjóðarinnar. Sting ég upp á  G.u.Í  Sem þá myndi lesast  "Grafist utan Íslands" Nafnbótinni yrði úthlutað við hátíðlega athöfn, af forseta Íslands á Bessastöðum. Að viðstöddum fjölmiðlum.

Til að koma í veg fyrir framkvæmdavandamál væri verðugt verkefni fyrir Utanríkisráðherra að semja t.d. við Nígeríu um grafreit fyrir hina útvöldu, þar sem þeir myndu hvíla í passandi félagsskap.

 

Fréttablaðið, - Það eina sem þú þarft !

Það eina sem þú þarft,,,,,,

Kipptist allaf til í stólnum þegar ég heyrði þetta. Velti því stundum fyrir mér hvernig ég verð þegar ég þarf ekki á öðru að halda. Því meira sem ég velti því fyrir mér því betur finnst mér ég skilja þetta.

Þetta er pottþétt ekkert söluslagorð, því blaðið er ekki selt.  Kæmi sér ekki betur að nota t.d.

"Af ávöxtunum skuluð þér þekkja þá" Það virkaði fyrir Silla Og Valda og þeir voru í sama bransa.

En til að fá góða ávexti þarf allavega þrennt. Góðan jarðveg. Færa garðyrkjumenn. Rétt loftslag.

Jarðvegurinn er við, og við verðum úrvals jarðvegur ef það eina sem við fáum er Fréttablaðið.

Garðyrkjumennirnir eru Jón Ásgeir með aðstoðarmennina Ara Edwald, Hrein Lofts, Sigmund Ernir, Bingi og Reynir Trausta, með eða án lygamælis.

En þá vantar bara klimaið, en það skaffa Veðurguðirnir gegn hóflegri greiðslu. Veðurguð upplýsingamála, Þorgeður Katrín leggur til tekjutryggingu á auglýsingamarkaði. Gegn notalegri kryddsíld, hófstilltum spurningum og rétt matreiddum staðreyndaflutningi. En flokkur ISG fær litinn sinn á málgagnið í sárabætur fyrir skrílslátatruflunina.

Með þessi verkfæri í höndum geta garðyrkjumennirnir aukið við sig ökrum og lendum. Sagt jarðveginum að nú þurfi hann ekki að gjalda veðurguðunum skatt lengur og geti byrjað að fræðast og skemmta sér heima hjá sér. Nú séu garyrkjumennirnir orðnir undirverktakar veðurguðanna.

Það næsta verður að Sigmundur Ernir noti hæfileika sína, "minnir mig alltaf á Ingva Hrafn, ætli hann hafi æft sig fyrir framan spegil?" á nýja tegund af raunveruleikaþáttum. T.d. að skrá í beinni útsendingu vinsamlega sögu nokkurra veðurguða, gjarnan í tímaröð. Og þar sem hann hefur reynslu af Framsóknarmönnum myndi hann njóta sín í hjálpa jarðveginum að kynnast hinum mýkri hliðum Finns Ingólfssonar. Svona mætti fara goggunarröðina upp eftir dagatalinu, þar til jarðvegurinn er orðinn nægilega upplýstur og glaður af heimsendri skemmtun til að það verði hægt að rækta allt að vild í honum.

Bingi gæti séð um samskonar reconciliation milli jarðvegs og annarra misskilinna stórmenna Íslandssögunnar, þó utan Baugsveldisins. Þegar kemur að Jóni Ásgeiri þá er engum treystandi til að meðhöndla þá viðkvæmu plöntu, öðrum en Reyni Trausta, enda hefur hann mesta reynslu af öllum garyrkjumönnum skemmti og fræðsluhringssins í akkúrat því. 

 

Kemur þjóðinni þetta eitthvað við.

Er þetta ekki bara framhald á óþolandi hnýsni og tortryggni um einkamál hjóna.

Kristján hættir hjá Kaupþingi

Óþolandi að liggja undir tortryggni - Krafa, eða undrun ?

Eiginmaður Menntamálaráðherra sagði upp starfi sínu í Banka Landsmanna Kaupþingi í dag.

Fréttastofa sjónvarps rifjaði upp gamalt viðtal við eiginkonuna Þorgerði Katrínu Menntamálaráðherra á tröppum Ráðherrabústaðarins. Viðtalið var tekið þegar ljóst varð að Milljónaskuldum þeirra hjóna vegna hlutabréfakaupa hafði verið ráðstafað undir kennitölu einkahlutafélags af hagræðingarsjónarmiðum.

Jú einkahlutafélög eru til þess og nauðsynleg sem slík, til að verja einkahagsmuni atvinnurekanda, heimili fjölskydu þeirra og framtíðar fjárhag. Ekki bara lögleg, heldur bráðnauðsynleg.

En í siðuðum löndum, er allaf tekið mið af því að meiriháttar peningastofnanir séu atvinnu (professional) lánveitendur. Þ.e.a.s. Þær hafa að viðurværi að taka við innlánum og endurlána þau með sem minnstri áhættu á tapi. Því þurfa þau að þekkja sína lántakendur, þeirra greiðslu og ábekingsgetu. Ef skipt er um skuldara þegar veð hafa rýrnað mun slíkur professional lánveitandi tryggja veðin bak við lánið, þannig að þau verði að minnsta kosti ekki verri en þau voru í upphafi. Að lána vel menntuðu, heilsuhraustu fólki, á besta aldri, við notaleg persónuleg efni og í vel launuðum störfum. Upphæðir sem kannski spanna upp að þrennum árslaunum, til fjárfestinga í hlutabréfum í góðri trú, fellur undir professionalisma, að mínu mati. En að samþykkja breytingu á skuldara þegar veð höfðu rýrnað verulega, og það höfðu þau gert síðustu 6 mánuði fyrir breitingu á skuldara, án annarra trygginga, er ekki professional. Þegar kemur í ljós að banki sem hefur titlað sig professional hefur reynt að framkvæma slíka gerninga, og fyrir sína eigin stjórnendur, af sínum eigin stjórnendum.

Er þá óþolandi að liggja undir tortryggni?

Eru ummæli Menntamálaráðherra sögð í undrun, eða eru þau krafa um að hún sé hafin yfir tortryggni?

Það er leitt að sjá hæfileikaríkt fólk, eins og Menntamálaráðherra þrengt upp í horn af eigin græðgi og skammsýni. En henni til vorkunnar er hún ekki fyrsti kvenráðherra Sjálfstæðisflokksins sem grefur sér sömu gröf. Það þarf ekki gamla menn til að muna ólíusamráðsmálið og Sólveigu Pétursdóttir þáverandi Dómsmálaráðherra. Fannst henni ekki alveg sjálfsagt að eiginmaður hennar sæti á sakborningabekk, meðan hún sat sem fastast í sæti Dómsmálaráðherra.

Já hvort eru ummæli Menntamálaráðherra sögð í undrun eða reiði yfir slíkum óforskömmugheitum að tortryggja hana. Ef þau eru sögð í undrun, hefur þá Menntamálaráðherra það persónulega gildismat sem á að þurfa til gæta hagsmuna þjóðar? Eru blaðsíðurnar sem á er ritað hvað er mitt og hvað er þitt á milli spjaldanna hennar. Eða eru þessar mikilvægu blaðsíður ekki til staðar og þetta sagt sem krafa um að verða leist frá þeirri óþolandi aðstöðu að vera tortryggð.

Á dögunum fyrir yfirtöku Kaupþings Banka var því haldið fram að Kaupþing gæti riðið af sér storminn. Í þeirri von var kaupþingi veitt lán frá Seðlabanka upp á 100 milljarða frá gjaldeyrisvarasjóði landsmanna. Að veði lét Kaupþing Danska Bankann FIH, sem þá átti að vera fullnægjandi og jafnvel ríkulegt veð. Stuttu seinna þurfti Íslenska ríkið, 100 milljörðum fátækara, en einum dönskum banka ríkara að taka afarkostum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins um neyðarlán, fyrst þróunarríkja um árabil.

Það er kannski ekki sanngjarnt að vilja meina að Menntamálaráðherra hafi komið að slíkri stórákvörðun. En að varaformaður stærsta stjórnmálaafls í landinu við síðustu kosningar og starfandi ráðherra, sem til viðbótar er eiginkona eins framkvæmdastjóra viðkomandi banka hafi ekki verið spurð álits. Því vel ég að trúa að gæti hæglega gerst í Samfylkingunni, en ekki í Sjálfstæðisflokknum.

Mér er slétt sama þó þessi fullyrðing mín flokkist sem óþolandi tortryggni.

Að það flokkist undir óþolandi tortryggni að setja í samhengi, sögusagnir sem bárust um að sami banki hafi á síðustu dögum fyrir yfirtöku yfirfært hliðstæða upphæð og hann móttók úr ríkissjóði yfir á óþekkta bankareikninga erlendis, aðallega í Luxemburg, er mér líka slétt sama um. Enda virðast fleiri deila þessari tortryggni með mér, og málið loksins orðið lögreglumál.

Menntamálaráðherra, ef þetta var sagt af undrun, væri hægt að fyrirgefa þér blaðsíðumissinn. En til þess þyrftir þú að fá eiginmann þinn til að upplýsa málið. Biðja um blaðamannfund og leggja sannleikann á borðið. Ef hann ekki veit, fáðu hann þá til að segja það og til viðbótar það sem hann veit og á erindi til almennings. Þetta er fróm ósk, þið eruð hjón, þú ert valin til trúnaðarstarfa og hann er maðurinn þinn. Eruð þið ekki í sama liði, getið þið ekki tekið hægri 7 fyrir þjóðina og skorað úrslitamarkið?

Eða eruð þið bara að vinna fyrir ykkur, hvort á sínum vettvangi, með hámörkun hagnaðar og lágmörkun áhættu að leiðarljósi? Þá óska ég ykkur til hamingju með að hafa tekið hægri 7 á Þjóðinni og sýni ykkur virðingu sem verðugum andstæðingi. Því það þarf klókt og vel menntað fólk til að snúa á þjóð sem hefur á að skipa jafn hæfileikaríkum menntamálaráðherra. 

 

 

 

 

 

Góð og Slæm mótmæli !!

Maður verður alltaf eldri og eldri, og kannski reyndari og reyndari.

En þá reynslu sem ég er að öðlast núna vildi ég helst vera án. Ungt fólk sem finnur til mátt og vonleysis gagnvart stjórnvöldum sem hafa valdið þeim langvarandi skaða. Það er reynt að stimpla sem skríl, og formaður eins stærsta stjórnmálaafls í landinu afgreiðir málið þannig að þau tilheyri ekki þjóðinni og séu þar af leiðandi ekki marktæk.

Það mætti halda að mótmæli hafi aldrei verið stunduð á Íslandi af minna tilefni.

Ef litið er til baka þá áttu sér stað miklu öflugri mótmæli snemmsumars 1973. Þá æddi SKRÍLLINN upp að Breska sendiráðinu og lagði það nánast í rúst. Man sérstaklega eftir fréttamynd þar sem stakittgirðing hafði verið rifin upp með rótum og stungið inn um glugga sendiráðsins.

Á þeim tíma áttu skaðvaldar Íslensku þjóðarinnar enga fjölmiðla á Íslandi, þannig að SKRÍLLINN var bara kallaður SKRÍLL í Breskum fjölmiðlum. Í Íslenskum fjölmiðlum hét þetta réttlát og almenn reiði Íslensku þjóðarinnar.

Núna hóta Íslenskir fjölmiðlar í eigu skaðvaldanna málssókn til greiðslu skaðabóta fyrir nokkurra miljóna tjóni. Þar á meðal tjóni vegna tekjutaps. Þetta verður auðveld sókn, því ef einhver kann að uppreikna tap á tekjum, með sömu aðferðum og viðskiptavild er uppreiknuð, þá eru það einmitt þessir sömu aðilar. Það verður fróðlegt að sjá Lögfræðingaliðið sem varði sakborninga Baugsmálsins sækja námslán og styrki Íslenskrar æsku með tilheyrandi fjárnámum og hugsanlega gjaldþrotum. Því varla verður nokkurs til sparað, enda engin ástæða til því uppsafnað rekstrartap verður bara afskrifað á vissum fresti af málaliðum þeirra í bönkum landsmanna undir BANKALEYND.

Já kæri forstjóri 365 eða Rauðsólar eða hvað þið heitið eftir síðustu nafn og skuldbreytingu. Ég er hræddur um og reyndar vona ég það að til að þagga niður í Íslenskri æsku þurfi sterkari meðöl. Og það jafnvel í orðsins fyllstu merkingu. Fyrir 70 árum skrifaði Aldoux Huxley merka bók um framtíðarlandið, þar sem mótmæli, friðsamleg sem ófriðsamleg voru óhugsandi. Þar var þetta vandamál leyst með þjóðardópi. Það hét SOMA og myndi koma sér vel til að koma á því eðlilega þjóðfélagsástandi sem þú óskar eftir, í skrifum þínum um skrílslætin á Gamlársdag.

Ingibjörg Sólrún myndi þá líka eiga auðveldara með að gera sér grein fyrir hverjir eru þjóðin og hverjir ekki. Þeir sem eru í SOMA eru þjóðin, hinir ekki.

 

 

 

Nýtt ár !!!!

Jæja þetta kemur á bandi, hraðar en nokkur óskar sér.

Nennti hvorki að hlusta á Forsætisráðherra né Forseta. Finnst aumkunarvert að sjá menn

sem hafa boðið sig fram í áhrifastöður. Með munninn fullan af yfirlýsingum um eigið ágæti,

reyna að útskýra sig frá aulahætti sem nú er að kosta ungt fólk landsins kannski 10 ára kyrrstöðu.