Einar K. og sannleikurinn um skuldir sjávarútvegs.

Nú er hafinn lífróður í undirróðri til þjóðarinnar um ósanngirni þess að sjávarútvegurinn standi við skuldbindingar sínar gagnvart sínum skuldunautum. Það ólíklega hefur gerst að skuldir sjávarútvegs hafa færst á hendur skuldareigenda gjaldþrota Íslensku bankanna, sem eru erlendir bankar og fjármálastofnanir.

Snemma í Apríl síðastliðnum, hélt hugmyndafræðingur og bankaráðsmaður í Seðlabankanum í för til Wall Street til að róa lánveitendur gagnvart veðhæfi Íslensku bankanna. Þar lét Hannes Hólmsteinn eftir sér hafa að lánveitendur þyrftu ekki að hafa áhyggjur af skuldum Íslensku bankanna þar sem þeir hefðu veð í Íslensku sjávarútvegsauðlindinni. Til viðbótar sagði hann að sterkasta frjálsa lífeyrissjóðakerfi í heimi stæði heilshugar bak við Íslensku bankana.

Í sömu lofgrein bætti Hannes útfyllandi við að einmitt veð og framsalshæfi sjávarútvegsauðlindarinnar væri uppskriftin og bakhjarlinn á bak við Íslenska efnahagsundrið.

Nokkrum dögum síðar hélt Sjávarútvegs og Landbúnaðarráðherra opinn fund um málefni ráðuneytis síns í Valhöll. Þar var hann í tvígang spurður að því hvort sjávarútvegsauðlindin væri veðsett í erlendum bönkum. Hann neitaði því í bæði skiptin og vildi enga ábyrgð bera á orðum Hannesar, sem höfðu verið birt í pínulítilli grein í Fréttablaðinu 2 dögum áður.

En nú er komið að Árna Johnsen, hann hefur ekki verið notaður sem talsmaður Sjálfstæðisflokksins í mikilvægum málum upp á síðkastið. En því ber ekki að neita að hann hefur hreint sakavottorð, þar sem hann hefur lokið afplánun. Þannig að trúverðugleiki hans í mikilvægum málum sem þessu er meiri en Sjávarútvegsráðherra. Sem hvorki getur kallast sanninda né ósannindamaður, þar sem að til þess, þurfa menn að vera menn til að byrja með.